KUNST IN DE KERK
Archief 2012
In de nissen van het hoogkoor, de eigenlijke kerkruimte van de huidige Lambertuskerk, worden vaak kunstwerken geëxposeerd.
Tentoonstellingen:
- Geert Hüsstege
- Kindernevendienstkunst
- Erzsi Könyves
- Ruud Sleumer
- Emilie van Spaendonck
- Marianne Dessing-Oomen
- Jan Krul
Iconen in de Lambertuskerk
Ook dit jaar zullen er rondom kerst iconen van Geert Hüsstegen in de kerk hangen. We zijn erg blij dat hij de iconen aan ons wil uitlenen. Het woord ‘icoon’ betekent beeld en gelijkenis. Iconen zijn meer dan pictogrammen of beroemdheden en helden uit bijvoorbeeld de film- of sportwereld. De christelijke helden die op iconen worden afgebeeld hebben de grens van het eeuwige reeds overschreden. Ze worden op de icoon afgebeeld zoals zij in het hiernamaals zijn. Alle iconen gaan uiteindelijk terug op de oer-icoon Christus die het Beeld van God is. Te zien zijn iconen van de Moeder Gods, de afbeeldingen van de engelen, de christelijke feesten en andere gebeurtenissen uit de Bijbel. Juist in de kersttijd bieden ze een mooie sfeer in onze kerk.
Op 30 december van 13.30 uur tot 16 uur en op 5 januari van 14 tot 16 uur is Geert Hüsstegen in de kerk aanwezig. Hij geeft dan uitleg bij de iconen, kan taxaties van iconen verrichten en reparatie`s uitvoeren.
Kindernevendienstkunst
Expositie: 11- 25 november 2012
In de tijd tussen Pasen en Pinksteren waren onze kinderen in de kindernevendienst bezig met een gezamenlijk kunstwerk. Twaalf kinderen in de leeftijd van 2-10 jaar verbeeldden de 'Vervanging van Judas' (Handelingen 1, 12-26).
Na de dood van Jezus en Judas staan de elf apostelen voor de uitdaging om de geest van Jezus uit te dragen. Ter versterking stuurt God Matthias op hun pad. Nu zijn er weer twaalf apostelen, en zijn ze weer compleet.
In de kindernevendienst werden aan de kinderen 12 canvasplaten uitgedeeld met een lijntekening, die symbool stond voor de 12 apostelen van Jezus. Met dikke kwasten en in vrolijke primaire kleuren gingen de jonge kunstenaars aan de slag. Er werd keurig binnen de lijntjes geschilderd. Een ieder voor zich. Toen alle 12 canvasplaten beschilderd waren, kon er gepuzzeld worden en werden de onderdelen tot een geheel samengevoegd. En zie daar: hoe mooi is het om compleet te zijn?
Erzsi Könyves
Tentoonstelling van 6 oktober tot 17 november.
Geboren op 22 april 1942 in Budapest, Hongarije. 'Ik startte mijn middelbare opleiding aan het Gymnasium voor Beeldende Kunsten in Budapest. Na de revolutie van 1956 vluchtte ik, alleen, op veertienjarige leeftijd naar Nederland, via vluchtelingenkampen en een pleeggezin in Oostenrijk. (In 2006 maakte de EO een TV documentaire in de serie “Het zal je maar gebeuren" aan de hand van mijn belevenissen.)
In Nederland studeerde ik, na mijn middelbare school, vijf jaar aan de Academie Sint Joost in Breda, in de vakken Beeldhouwen en Keramische Technologie. Behaalde tevens de akte Tekenen. Was o.a. werkzaam als grafisch ontwerper en verzorgde illustraties voor reclamedoeleinden en was enige tijd lerares Plastische Kunsten. De laatste twintig jaar gaf ik schildercursussen aan volwassenen.
Mijn werk bestaat hoofdzakelijk uit acryl schilderingen op doek. De schilderijen ontstaan uit pure emotie. Ontroerd zijn door pijn, vreugde, liefde en van alles wat ons bestaan bezig houdt. Mijn ziel wordt bij het schilderen laag voor laag afgepeld om mijn emoties te bereiken. Op het doek wordt het weer in lagen opgebouwd tot een geheel met een dikke huid.
De stijl van mijn schilderijen is moeilijk in één woord te vatten. Meestal abstract, maar altijd vol emotie, een beetje symbolisch, een vleugje mystiek. Maar dit zijn eigenschappen die de kijkers zelf er aan toekennen.. Vaak gebruik ik een spoortje (blad)goud om de gouden momenten van het leven te benadrukken.
De hoofdzaak is: heldere kleuren, licht, een verlangen naar schoonheid en vooral VRIJHEID in de vorm van tonen van diepe zieleroerselen en het vangen en vastzetten van alles wat mij raakt.'
Ruud Sleumer
Ruud Sleumer heeft iets met materiaal dat een geschiedenis in zich draagt; met schrift en met kleur. In zijn intrigerende reliëfs gaan deze elementen een verbinding aan. De kaders en baklijsten zijn deel van het werk. In zijn groepscomposities laat hij een samenspraak ontstaan.
Letters en tekens boeien Ruud Sleumer (1947) sinds hij kan schrijven. Als linkshandige was hij geneigd tot spiegelschrift en had hij moeite met leesbaar schrijven. Toch schreef hij al op zijn tekeningen, waarbij hij de letters gedeeltelijk inkleurde. Hij krijgt een gedegen vakopleiding tot ‘meester-schilder’ op, wat toen nog heette, ‘de schildersschool’ Sint Lucas. Daarna gaat hij naar de Academie voor Beeldende Vorming in Tilburg. Schrift blijft hem fascineren of het nu het Latijnse alfabet, spijkerschrift, Cyrillische, Chinese, mystieke tekens of kruisingen daartussen betreft. Het schrift in de hier getoonde werken is geïnspireerd op het oudste Bijbelschrift van rond 700 jaar voor Christus.
Tekens kunnen betekenis overdragen als wij de code kennen, anders hebben ze iets geheimzinnigs. De ‘beeldteksten’ van Ruud Sleumer gaan voorbij aan betekenis, daarom gaat er een mysterieuze kracht vanuit en lenen ze zich voor onze eigen gedachteassociaties.
De expositie is tot eind september. Van de opbrengst bij verkoop gaat 30% naar de Lambertuskerk.
|
|
Emilie van Spaendonck
Titel kunstwerken: “Omarmingen en Ontmoetingen”
Emilie van Spaendonck studeerde in 1985 af aan de Koninklijke Academie voor Kunst & Vormgeving, richting illustratieve en grafische vormgeving. De eerste jaren na haar afstuderen was ze vooral werkzaam als ontwerpster, maar sinds 1990 heeft ze zich meer toegelegd op de vrije kunst.
Ze exposeerde in diverse galerieën in Nederland, waaronder ’t Weefhuis (Nuenen), de Rabogalerie(Utrecht), Collect-Art (Amersfoort), Groenenveld (Almelo), Artisart (Maastricht) en Bon Ton (Helmond).
Verder was werk van haar te zien in het Vughts Historisch Museum, Theater de Speeldoos en de toenmalige galerie Panacea in Vught.
Onder de titel Ontmoetingen en Omarmingen zijn in de zomermaanden, vanaf 12 juni, schilderijen van de hand van de kunstenares geëxposeerd in de Lambertuskerk.
Typerend voor haar stijl is de figuratie: er zijn altijd mensen op te zien, samen of alleen. Ze wandelen, praten, dromen etc. Voor veel mensen herkenbare situaties.
De schilderijen zijn opgebouwd in acryl, waarbij een poederachtig effect is verkregen door een soort spattechniek.
De schilderijen zijn kleurrijk, ofschoon de kunstenares zich meestal beperkt tot slechts 2 of 3 basiskleuren, waardoor de schilderijen harmonisch van toon blijven.
Voor meer informatie zie www.emilievanspaendonck.nl
Marianne Dessing-Oomen
De schilderijen van Marianne Dessing -Oomen, hangen van 15 april t/m 27 mei in de kerk. De kunstenares zal tijdens het Aspergediner op 16 april aanwezig zijn.
Marianne Dessing (1948) volgde de lerarenopleiding tekenen/textiel in Tilburg. Aan de Vrije Academie in Den Haag bekwaamde zij zich in etsen en lithografie. In Groningen kreeg zij lessen in olieverf. Het is juist deze techniek waarin zij zich verder heeft ontwikkeld en waarmee zij naam heeft gemaakt als kunstenares.
Sinds 1987 woont zij in Bilthoven. Haar werk is regelmatig te zien op exposities en wordt via kunstuitlenen verhuurd aan particulieren en bedrijven.
Aanvankelijk schilderde Marianne Dessing herkenbare voorstellingen. Geleidelijk ging haar voorkeur uit naar lyrisch-abstracte beelden in warme kleuren, met rijke kleurcontrasten en dynamisch van vormgeving. Meestal zet zij haar doeken op zonder een vaststaand plan: het doek vult zich meestal spontaan met kleur waarna een zoektocht begint naar vormen, sferen en accenten. Deze werkwijze eist dat er voortdurend beslissingen moeten worden genomen, waarbij gevoel, stemmingen en het schilderen zelf bepalend zijn voor het uiteindelijke beeld. Marianne vindt haar inspiratie in de natuur, landschappen en architectuur. Ook elementen als wind water spreken haar aan. Deze onderwerpen stimuleren haar om steeds weer op zoek te gaan naar de grens tussen figuratie en abstractie. Op die manier probeert zij de nieuwsgierigheid van de beschouwer op te wekken en te betrekken bij haar werk: er moet nog iets te raden blijven!
Jan Krul
Vanaf zondag 5 februari is het mogelijk 4 grote schilderijen te zien van Jan Krul (1946), wonend en werkend in Vught. Na 25 jaar actief te zijn geweest als graficus, is Jan 2 jaar geleden begonnen met schilderen. Binnen een beperkt kleurenpalet wordt getracht het juiste evenwicht te vinden tussen orde en wanorde. Deze poging varieert in stijl van expressionistisch tot beschouwend. Na afloop van een dienst op een nog nader te bepalen datum is er gelegenheid met de kunstenaar van gedachten te wisselen over het getoonde.
Vorige tentoonstellingen
